ونڈ۔ پنجابی نظم۔۔۔ نجمہ مسعود


 

بے پرواہ تے ڈاھڈیا ربا واہ واہ تیری ونّڈ 

کسی دا موڑیں خالی کاسہ کِسی نُوں چُکاویں  پنڈ


ویکھاں جے مخلوق تیری نوں سو سو وکھرے رنگ 

کسی دی بولی چے زھر پیا گھلدا کسی چے امرت کھنڈ


لیکھ لکھن چے   تیری مرضی سانوں سمجھ نہ آئی

کسی نوں  پیاویں آب زم زم  کسی دے لیکھاں چے ڈھنڈ


کسی دی گود خالی کردیاں ڈھائی گھڑی نہیں او لاؤندا

 ِکدے بچھڑے یار ملا کے اودے سینے پاؤندا ایں ٹھنڈ 


الکاسب حبیب اللہ  سارے کہندے زات پات  نہ ُپچُھِیں

ُاوچیاں عدالتاں دا قاضی ھوے یا گوٹھ گراں  دا بھنڈ


بے پرواہ تے ڈاھڈیا ربا واہ واہ تیری ونڈ

 کسی دا موڑیں خالی کاسہ کسی نوں چکاویں پنڈ

تبصرے