انعم رانی پنجابی نظم۔ Punjabi poetry
کراچی میں ایک مجبور ماں نے اپنے حالات سے تنگ آکر اپنی اس بچی کو سمندر میں پھینک دیا تھا اس بچی کا نام انعم شکیل ھے یہ تصویر اسی بچی کی ھے جس کے بارے میں یہ پنجابی نظم لکھی گئی ھے انعم رانڑی پنجابی نظم شپ شپ وگدے پانڑیاں چے پا،نی دنیا دے ظلماں توں مینوں تو بچا، نی مینوں ایتھے رھن دا نہی ایڈا چاہ نی ایدھی میلی نظراں تو مینوں تو لکا، نی زندگی دی ویکھ ایتھے چل پئ ھوا نی چور چور قدماں نال اگے ول آ نی دل اتے سل رکھہ ایویں نہ کرلا نی آپے ہتھی لا دے ھس کے تو پھاء نی کھلے آسمان ہیٹھ چھڈ کے تو جا نی دعا دے متھا چم لگے اج ویاء نی کرلے شگناں دے پورے اج چاء نی میں تے تیری لاڈو آں ذرا نیڑے آ نی جاندی واری کہٹ کے سینے نال لا نی جا تیری کھوٹی ھوئ حیاتی دی راہ نی میرے باجوں آوے تینوں سکھہ دا ساہ نی شپ شپ وگدے پانڑیاں چے پا ،نی