Poetry ربا سچیا توں تے آکھیا سی۔
نجمہ مسعود
فیض احمد فیض
ربا سچیا تُوں تے آکھیا سی
جا اوئے بندیا جگ دا شاہ ایں توں
ساہڈیاں نعمتاں تیریاں دولتاں نیں
ساہڈا نیب تے عالی جاہ ایں توں
ایس لارے تے ٹور کد پُچھیا ای
کیہہ ایس نمانے تے بیتیاں نیں
کدی سار وی لئی اُو رب سائیاں
تیرے شاہ نال جگ کیہہ کیتیاں نیں
کِتے دھونس دھتکار سرکار دی اے
کِتے دھاندلی مال پٹوار دی اے
اینویں وِچہ ہڈاں کلپے جان میری
جیویں پھاہی وِچہ کُونج کُرلاوندی اے
چنگا شاہ بنایا ای رب سائیاں
پولے کھاندیاں وار نئیں آؤندی اے
مینوں شاہی نئیں چاہی دی رب میرے
میں تےعزتاں دا ٹکّر منگناں واں
مینوں تاہنگ نئیں محلاں ماڑیاں دی
میں تے جیونے دی نُکّر منگناں واں
میریاں منّیں تے تیریاں میں منّاں
تیری سونہہ جے اِک وی گل موڑاں
جے ایہہ منگ نئیں پُجدی تَیں ربّا
فیر میں جاواں تے رب کوئی ہورلبھاں
تبصرے