اج وی عورت .پنجابی کالم نجمہ مسعود

 

 صبح  تڑکے توں گھوڑے ونگ  جت کے منہ دی سیدھ وچ چلدیاں ھویاں اپنی ڈیوٹی نبھاندی  

بچیاں نوں کھوا پیا کے سکول لئی تیار کر کے دوڑ دیاں دوڑدیاں اپنے جیون ساتھی لئی روٹی 

ٹکر کر کے اپنے کم دھندے لئی  پریشانی دے عالم وچ  نکل پیندی اے استانی اے تے 

سکول دیاں فکراں ھسپتال دی ورکر اے تے جلدی پہنچنڑ دیاں فکراں  دفتر دی ملازم اے 

تے افسراں دی کل کل دا ڈر کسی گھر دی ما سی اے تے دیر تک سونڑ والیاں بیگماں دیاں 

جھڑکاں  دا خوف سارا دن  کیتے ھو ےکم کرن دی تھکاوٹ توں بے نیاز  چھٹی ھوندیاں 

ھی گھر دیاں فکراں  سارا دن  مغز ماری  کرن تو بعد گھر پہنچدیاں ھی  دروازے چوں اندر   

ھوندیاں  نال گھر چے پئے کھلار  نوں سانبھن دیاں فکراں تے نال ای اپنے بالاں تے انہاں 

دے ابے دے کھانڑ پینڑ دا انتظام کرن دیاں فکراں اے کم کردیاں ھویاں رات  دے کھانے 

چے کی پکایا جائے  ایدھیاں فکراں  رات داکھانا کھلادیاں تے کھادیاں بچیاں دی کل دے 

یونیفارم دیاں فکراں کدا دھونڑا اے تے کدا استری کرن والا ھے مجازی خدا دے کپڑیاں  

دی استری کرن دیاں فکراں انہاں ساریاں فکراں وچ اودھا کوئی غم گسار تے پہال کوئی وی 

نہیں مجازی  خدا دے نام  دی مورت کمپیوٹر دی ٹیبل تے یا فیر ھتھ وچ موبائل لے کے  

دنیا و مافیا توں لا تعلق بڑے اطمینان نال ٹنگ تے ٹنگ  رکھ کے  اس طراں مصروف نظر 

آواداں اے جیون بڑا ای اھم کم سر  انجام دینڑ لگا اے  اگر تے اور اپنی ڈیوٹی توں واپس آیا 

اے فیر تے  اونوں کجھ وی کہنڑا جرم اے اگر او سارا دن وھلا سی اور کم چوراں دی صف 

چے شامل اے تے اونہوں کوئی گل کہنا اودھی توھین اے ادھروں منہ چوں کوئی کم کہیا ا

دھر موٹی جئی گالی دے نال اک تھپڑ وی بیوی دی منہ نوں لال کردا ھویا گزر جاندا  اے 

بیوی دے منہ چوں نکلیا ھویا سخت جملہ پکڑ کے مظلوم بنن دی ایکٹنگ تے او اینی 

لاجواب کردا اے جیویں اے ای سچا تے مومن اے  .کم تے اے بی بی کھوتے جنا کر دی 

اے پر میں  مثال گھوڑے دی اس لئی دتی اے کہ اے   گھروں باھر جا کے گھر دے جیاں

 

لئی  کما کے لہاندی اے  ایدھی شان زرا وکھری  ٹائپ دی اے  باقی گل رہ گئی ایدھی 

عزت تے وڈیائ  دی  تے  دویں اکو  ای تکڑی دے تول وچ  تُلدیاں  نے  نہ کوئی ِایدھا مُل 

پاندا  اے نہ ھی اُودھا.