Voice of my heart

  اجڑ پجڑ میریاں جھوکاں گئیاں کوئی نہ پچھے حال کجھ نہی رھیا میرے پلے  ڈھور، ڈنگر نہ مال رحمت زحمت بنڑ بیٹھی اے رزق دا پے گیا کال لکھوں ککھ  کہنوں ھو گئی  اینے ماڑے نہیں سی اعمال ھڑ دا غصہ سب کجھ لے گیا  میری شرم تے نالے شال مٹی دے وچ مٹی ھوئے سوھنڑے چن ورگے میرے لال اکھاں میں تے میچ لینی آں جد بھک نالے روندے بال محتاجی ڈھڈی شے اے ربا کوئی حیلہ کر اینوں ٹال اپنی جناب توں دیویں ربا پہاویں دلیہ ھووے یا دال ہتھ پھیلاونڑے غیراں اگے اے غیرت لئی اے گال سینہ سڑ کے سواہ اینج ھویا جیویں کالے سر دے وال ہتھ دیاں لکیراں تک تک روواں ستارہ بدلے گا کدوں چال  🌿نجمہ مسعود

 

  Punjabi song was played at the Line of Control (LoC) and Pakistani soldiers were seen waiving to the Indian side.

  رب دیاں رب جانڑے مٹی دا کیوں پتلا بنایا  ساہ اودھے چہ کہنوں پایا  چوکھا وڈا سنسار بنایا نعمتاں دا فیر کھلار توں پایا عقل لڑائی لکھ اے ربا  سمجھ نہ آئی ککھ اے ربا دماغ اپنے تے زور کراں میں  بھید کریداں غور کراں میں  اندروں اک آواز جئی آوے  رب دیاں  کرنیاں رب ھی جانڑے ھور نہ جانڑے کوئی ازلاں دیاں تقدیراں  لکھدا آزادی دیاں تفسیراں لکھدا خواباں دیاں تعبیراں لکھدا ھونڑی دیاں تحریراں لکھدا تیری مرضی وکھ اے ربا  سہاڈے پلے نہیں ککھ اے ربا دماغ اپنے تے زور کراں میں  بھید کریداں غور کراں میں  اندروں اک آواز جئی آوے  رب دیاں کرنیاں رب ھی جانڑے  ھور نہ جانڑے کوئی وکھو وکھ کیوں رنگ بنائے جد ،اکو مٹی اکو سانچا  رتبیاں دے کیوں بھیس وٹائے جگ چے شر تے ،خیر وسائے لکھ تے کوئی ککھ اے ربا سب تے تیری اکھ اے ربا دماغ اپنے تے زور کراں میں  بھید کریداں غور کراں میں اندروں اک آواز جئی آوے رب دیاں کرنیاں رب ھی جانڑے ھور نہ جانڑے کوئی غربت تے جہالت اینی  ھر بندے چہ لالچ اینی چوری ڈاکہ گل ھی کوئی نہ قتل وغارت دا حل ھی کوئی نہ ظلم دا ذور  وکھ اے ربا مظلوم دی دنیا وکھ اے ربا دماغ اپنے تے زور کراں میں  بھید کریداں

    سانوں  آزاد ھویاں ھوئے کئی سال نی      دنیا تے لبھو تسی اک وی مثال نی اللہ تے رسول دے ناں اُتے لیا سی رب رب کراں گے ایہو اسی کہیا سی دُکھی ایتھے کوئی نہ وسےمحبتاں پھیلاواں گے ویریاں تے دشمناں نوں اکھاں وکھاواں گے ھور ایدھی ترقی لئی جان لڑا کے علم وھنر دے اسی چراغ جلاواں گے عدل دی سیڑھی ایدھی ترقی لئی ضروری اے انصاف نوں ونڈنا ایدی مجبوری اے بنڑ گیا جد اے اسلام دا قلعہ  فیر کافراں نوں ھونڑ لگا سہاڈے کولوں گلا فیر اونہاں نوں کد بھاندی اے ایتھے خوشحالی  دنیا تے  لہرا ندی سہاڈے جھنڈے دی ھریالی ویریاں دیاں چالاں  ھولے ھولے چل گیاں خطرے دیاں بتیاں ھولے ھولے بل گیاں ویکھو ساڈی راہ وچ ھر پاسے کنڈے نے وکھوں وکھ پھڑ ے جھنڈیاں دے ڈنڈے نے راہ دیاں سب کنڈیاں نوں پھل بناواں گے اپنے پھریرے نوں اسی اچا ھی اڈاواں گے نجمہ مسعود 🌾

  On a cold night, a billionaire met an old poor man outside. He asked him, "Aren't you feeling cold outside, and you're not even wearing a coat!" The old man replied, "I don't have a coat but I'm used to it. The billionaire replied, "wait for me. I'll just go home and get you a coat."  The poor man was so happy and said he will wait for him. The billionaire got to his house and got busy there and forgot about the poor man. The following morning, he remembered the poor old man and went out to find him but found him dead due to the cold. The poor old man left a letter saying, "when I had no warm clothes, I had the mental strength to fight the cold, but when you promised to help me, I clinged to your promise and it killed my mental power."   Don't promise anything if you can't keep your promise. It may not be necessary to you, but it could be everything to someone else. AlBuruj Press

                                        یہ طے ھے کہ تو ھے میرے وجود کا حصہ یہ مان لے کہ تو ھی ھےمیرے ماضی کا قصہ  یہ بھی سچ ھے کہ میرا حال ھے تو  میرا مستقبل میرا آئینہ خیال ھے تو تجھے ملال ھے، گر   زیست کی بے اعتنائی کا وہ روز  شب کی آسودگی  کے جتن نہ  بھول میری  چاھت  بے لوث و بے ثمر کا مان تو رکھ دل نازک کے رستے زخموں کا کچھ دھیان تو رکھ یہ  خامشی  کیوں میری جان کا روگ ھوئی جان لینی ھے یہ بھی دوں گی اطمینان تو رکھ نجمہ مسعود

   لکھ شکر کراں اس رب دا میں جنہیں رات بنائی سکھ والی ایہہ نعمت سوھنے رب دی اے,بھل جاندی ھر گل دکھ والی سکھ وسدی اس دنیا اندر او دکھ دیاں  ساھواں کی سمجھن  اے پُچھو اونہاں بالاں توں جنہاں رات گزاری اے بُکھ والی   نجمہ  مسعود