مکڑی دا گھر ۔۔۔۔ پنجابی شاعری نجمہ مسعود
مکڑی وانگوں گھر نہ ھووے اینا کچا در نہ ھووے بے موت مرن دا شوق نہیں سہانوں قاتل سہاڈا ور نہ ھووے
اشاعتیں
صبح دی سیر ۔۔۔۔۔۔۔ پنجابی نظم نجمہ مسعود
صبح دی سیر ............ نجمہ مسعود ۔ صبح دی میں سیر کراں مینوں چاہ چڑھیا ھولی ھولی ٹردا میں باغ جناح وڑیا اوتھے دی تے بلے بلے دنیا نرالی سے پھلاں نال جھکی ھوئی ایتھے ھر ڈالی سی پہلے مینوں ٹکری کڑی او اک بالی سی اچا پاجامہ اودھا جیویں کرتا ھی خالی سی آگے آگے ڈولی پچھے منڈیاں دی ٹولی کدی جمپاں لانڑ کدی ٹردے سے ھولی کناں وچ ٹوٹیاں بلاں اُتے لالی سی مڑ کے جو تکیا سو بی بی او جلالی سی ٹاھلیاں دی چھاواں ھیٹھ بیٹھے سی پڑھاکو اک پاسے بابے ۔۔ بیٹھے پکھدے تمباکو پار جھاڑی نال تکیا جد لیڑا آک اڑیا دل نے جو چھکی لائی اتھے جا کھڑ یا موٹیاں نہ ھونڑ ایتھے انہاں دے نال دیاں ٹردیان سن اینج جیویں چکھڑ پیاں چالدیاں دوجے پاسے جھاڑیاں توں جھاتی کوئی پاندا سی سہتراں تے اُتے اک جوڑا پیا آؤندا سی ھولی ھولی ٹردی ڈگ پئی شیدائن او بابے نے جھٹ ودھ اونوں جا پھڑیا ھیر تے رانجھے وانگ تہاڈی وی مثال اے کول جا کے اینہاں کول ایہہ قصہ گھڑیا گول چکر کھا کےمیں سبزے تے بہہ گیا لال سوٹ والی ناری نوں تکدا ای رہ ...
اعزاز۔ پنجابی کالم
اعزاز صدر یحی خان عیش و عشرت دا دل دادا سی اک دن اُنہے فلم ایکٹر ترانہ نوں ایوان صدر چے بلایا ترانہ بیگم اپنی گڈی تے تشریف لیہایاں سنتری نے بغیر کسی گل وات دے انہاں دی گڈی دا دروازہ کھولیا تے انہاں نوں اندر جانڑ دتا رات دیر نال جد اداکارہ واپس جانڑ لیئ گڈی چے بیٹھن لیئ آیاں تے سنتری نے بڑے جوش وخروش نال انہاں نوں سلیوٹ ماریا اس گل تے اداکارہ نوں بڑی حیرانگی ھوئی انہاں نے رک کے سنتری نوں پچھیا جد میں آئی ساں تے توں مینوں سلیوٹ نہیں ماریا تے ھنڑ جانڑ ویلے توں مینوں سلیوٹ ماریا اے ایدھی کی وجہ اے سنتری نے بڑی عاجزی نال آگے ول جھک کے جواب دتا جد تسی آیاں سو تے تسی صرف ترانہ سو صدر صاحب دے نال ملاقات کرن توں بعد تسی قومی ترانہ ھوگییاں جے ایس کر کے میرا فرض بندا اے کہ تہانو ں سلیوٹ ماراں نجمہ مسعود۔
سنگتاں
یاراں دے یار آں گلے دا ھار آں ویکھ آزمائیں نیئں یار گنوائیں نیئں جد اسی ملدے پُھل جیویں کھلدے کدی وی رلائیں نیئں بہار گنوائیں نیئں دل سہاڈے اکو جئے کھوٹاں تو پاک رھینڑ بس ساکھ وٹائیں نیئں اعتبار گمائیں نیئں محبتاں دے دیئے بلن دوستیاں دے ناں تے لو نوں بجھائیں نہیں چاننڑنا چھپائیں نیئں 🌾نجمہ مسعود 🌾
پر فیر وی۔ پنجابی نظم۔ نجمہ مسعود
اچهے آں ایدهے لئی کوشش بڑی کیتی اے پر فیر وی کئ لوکاں دی خاص کتاباں وچ برے آں دنیا دے حقوق تے فرائض وچ رل گئے پر فیر وی عملاں دے ڈهڈے حساباں وچ برے آں تهوڑی جئی کمائی سی حلال هی کهلایا اے پر فیر وی اپنی اولاداں دے نصاباں وچ برے آں محفلاں سجایاں نالے سنگتاں بهی پایاں نے پر فیر وی انجمن شباب تے کباباں وچ برے آں ساڑ چهڈی جندڑی مشقت دے تندور چے پر فیروی ظالم حاکماں دے خطاباں وچ برے آں ڈهل گئی جوانی ساری چاکریاں ای کردیاں پر فیر وی اک واری نہ دے جواباں وچ برے آں حیاتی ساری عیب میرے لب لب تهک گئے پر فیر وی اپنے ویریاں دے خواباں وچ برے آں نجمہ مسعود
...Iqbal mashi .اقبال مسیح اردو ناول ۔۔۔،مصنفہ ۔۔۔۔نجمہ مسعود
اقبال مسیح اردو ناول By Najma Masood قبال مسیح ایک معصوم پاکستانی بچے کی سچی کہانی جسے اس کے خاندان نے چار سال کی عمر میں اپنے قرض اتارنے کے لیئے جبری مشقت کے لیئے کارپٹ مافیا کے حوالے کردیا تھا مریدکے ضلع شیخو پورہ سے تعلق رکھنے والے اقبال مسیح نے کارپٹ مافیا کے جبر و استحصال کے خلاف نہ صرف آواز اٹھائی بلکہ اس انڈسٹری میں جبری مشقت کے لیئے قید تین ھزار سے ذائد بچوں کو غلامی سے نجات دلائی More Ebook read on line . Available ebook formats: epub mobi pdf lrf pdb txt html First 7% Sample: epub mobi (Kindle) lrf more Online Reader Price: $4.99 USD Buy Add to Library Give as a Gift
نیت دا پھل پنجابی نظم نجمہ مسعود
نیت دا پھل پھل درختاں نوں تد لگدا اے او دیندے ٹھنڈیاں ھواواں نے اک لئی نہیں سارے عالم لئی او بنڑدے ٹھنڈیاں چھاواں نے اے سبق جے سہانوں رب والوں پھل نیتاں دا وی ملدا اے چنگا سوچو نکیاں وڈیاں لئی مڑ آؤنڑا انہاں وفاواں نے نجمہ مسعود🌾
پنجابی غزل نجمہ مسعود ۔
ھمدرداں دی پہچان جے ھوے اوچیاں نیویاں راھواں وچ حیاتی کدی اینج نہ گزرے سسکیاں نالے ھاواں وچ خون دی لالی رنگ نہ بدلےزمانے دی ھوا دے نال رشتیاں دی فیر ڈور نہ ٹُٹے پہناں تے بھراواں وچ غضب دا گھوڑا قابو رکھئیے آندیاں جاندیاں ساھواں نال ساری حیاتی گزر سکدی اے اک دوجے دیاں چاھواں وچ وھم دی مکڑی جالے بنڑدی مغز دیاں ستیاں جاواں وچ بندہ ایویں ای گھر جاندا اے ان ویکھیاں بلاواں وچ خبرے کویں رہ جاندا اےبھرم کالے کرتوتاں دا عزت سہاڈی رہ جاندی اے دنیا دی نگاھواں وچ گھر دا پیر تے ھولا ھی ھوندا نکمےلگدے سیانے وی درد دکھاں دا حل پئے لبھدے بھیڈاں نالے گاواں وچ ویکھ دنداں وچ انگلیاں پا کےھتھ کٹا لئیے چاقو نال زلیخا گھروں پٹی گئ تیرے حسن دی چاھواں وچ۔ خالی کلاٸیاں دا دکھ اے اونوں دل ھی دل وچ سوچدا اے قوس و قزح دےرنگ اے سارے ...