Voice of my heart

ئ   میرا نبی میرے نبی دے خُلق ُنوں ُقرآن ِکہندے نے جِن وبشر تے سارے ھی حیوان کہندے نے قرآن رب نے بھیجیا اعمال واسطے سیرت نے اونوں ِکیتا اے آسان کہندے نے میرا نبی اے دنیا تے ِدلاں دا بادشاہ اُدھا بچھونا ٹاٹ دا سامان کہندے نے رتبہ اے اودھا اوچا دونوں جہاناں وچ رھن لئی سی اک کچا جیا مکان کہندے نے بھیجو درود اودے آتے سارے مل کے آیا سی میرے رب دا اے فرمان کہندے نے عفو و درگزر دی کوئ اک ھوے مثال قاتلاں نوں کیتا معاف ھوئے حیران کہندے نے ٱللَّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَىٰ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَعَلَىٰ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ . ٱللَّٰهُمَّ بَارِكْ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَىٰ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَعَلَىٰ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ . نجمہ مسعود۔⚘

  عورت  ڈے دا منشور  فون آیا کجھ سہیلیاں دا  اساں عورت ڈے منانا اے   نکمی وھلی بیٹھی ھیں  توں وی اپنا حصہ پانڑا اے جیڑا دل دی ساری ساڑ کڈےایخو جیا منشور بنانا اے  چک ڈنڈے بینر ہتھاں چے سب مرداں نوں ڈرانا اے جد جاواں کم نوں دفتر چے نہ افسر تے نہ باس ھووے ملے،ایسی جا جتھےکم دا غم، نہ دور ھوے نہ پاس ھوئے ھونڑ اگے پچھے نوکر جئے،دن عید تے رات شب رات ھوے اکلوتا منڈا سسرالیاں دابس میرے لئی ھی او خاص ھوے کِتھے جاندی آں کس نوں ملدی آں اے میرا اپنا راز ھوے قانون دی کتاب چہ لکھیا جاوے، اے میرے کول اعزاز ھوے نہ ھوئے پرواہ مینوں دنیا دی پاھویں  ٹھیک ھوئے،ناساز ھوئے  میرا جسم  تے میری مرضی اے، میری بُلیاں تے اِے ساز ھوے

    آج دی محبت نال سہیلی کھیڈن چلی  آیاں باغاں وچ بہاراں دوڑاں دوڑاں تتلیاں پکڑاں کدی پینگاں نوں ھلاراں رنگ برنگے پُھل  دل لیندے نالے پنچھیاں دیاں اڈاراں چم چم کردا کالا آیا  آتے سونے دیاں دھاراں   چھڈ سکھی لڑ اودے لگی دل ھس ھس مارے کلکاراں سن کے میں  تے مٹھی لوری  اودے موھڈے تے سہاراں اکھ کھلی جد میری لوکو  گھپ انہیرے چیکاں ماراں گھپ انہیرے چیکاں ماراں  

  پہلی پہلی چوری کیتی   کہنوں سینہ  زوری کیتی    ساہ جیویں رکیا حلق وی سکیا کچھ جئی  پیندی  سی  ایہہ تے کجھ کہندی سی پہلی پہلی چٹھی سی   شہد نالوں مٹھی سی     لکھ لکھ پھاڑاں تے آگ چے ساڑاں کھچ جئی پیندی سی ایہہ تے کجھ کہندی سی ویریاں نوں گُماواں  کِھہڑا ای مُکاواں سینہ جد آگ ھویا  ویری سارا جگ ھویا کھچ جئی پیندی سی اے تے کجھ کہندی سی سینے آتے جڑیا راز میں پھڑیا کِہڑا اے ساز سی ضمیر دی آواز سی نجمہ مسعود

  بڑی مختلف اے زندگی   ھونٹاں دی مسکراھٹ  توں  خواباں دی نرم  آھٹ توں  آنچل دی سر سراھٹ توں بڑی مختلف اے زندگی بچپن دیاں شرارتاں توں ذندگی دیاں حرارتاں توں  لُکیاں ھوئیاں بشارتاں توں بڑی مختلف اے زندگی ِچین دیاں ساھواں توں امن دیاں پنا ھواں توں  ماں دیاں باھواں توں بڑی مختلف اے زندگی دھپ وانگوں تتی اے بلبلے وانگوں کچی اے دکھاں والی چکی اے بڑی مختلف اے زندگی پھلاں دی اے سیج نہی  لڈیاں، بھنگڑے پانڑ لئی   اے ڈانس دا سٹیج نہی بس ایہہ جے زندگی  قیدی دی دعا ورگی  بپھرتی ھوئی وبا ورگی گھٹی ھوئی فضا ورگی بس ایہہ جے زندگی چمٹی ھوئی بلا ورگی کنجوس دی عطا ورگی آگ اے اک چتا ورگی بس ایہہ جے زندگی مغرور دی انا ورگی  کیتی ھوئ خطا ورگی کسی جرم دی سزا ورگی نجمہ مسعود

   ﻭﮦ ﺟﻮ  ﺍﭘﻨﺎ   ﯾﺎﺭ   ﺗﮭﺎ   ﺩﯾﺮ   ﮐﺎ،   ﮐﺴﯽ ﺍﻭﺭ  ﺷﮩﺮ   ﻣﯿﮟ   ﺟﺎ   ﺑﺴﺎ، ﮐﻮﺋﯽ ﺷﺨﺺ ﺍُﺱ ﮐﮯ ﻣﮑﺎﻥ ﻣﯿﮟ ﮐﺴﯽ    ﺍﻭﺭ    ﺷﮩﺮ    ﮐﺎ   ﺁ   ﺑﺴﺎ. ﯾﮩﯽ    ﺁﻧﺎ    ﺟﺎﻧﺎ    ﮬﮯ    ﺯﻧﺪﮔﯽ،  ﮐﮩﯿﮟ  ﺩﻭﺳﺘﯽ   ﮐﮩﯿﮟ    ﺍﺟﻨﺒﯽ، ﯾﮩﯽ    ﺭﺷﺘﮧ   ﮐﺎﺭِ   ﺣﯿﺎﺕ    ﮬﮯ،  ﮐﺒﮭﯽ  ﻗُﺮﺏ  ﮐﺎ،  ﮐﺒﮭﯽ  ﺩُﻭﺭ  ﮐﺎ. ﻣﻠﮯ ﺍِﺱ  ﻣﯿﮟ  ﻟﻮﮒ  ﺭﻭﺍﮞ  ﺩﻭﺍﮞ،  ﮐﻮﺋﯽ  ﺑﮯ   ﻭﻓﺎ   ﮐﻮﺋﯽ   ﺑﺎ   ﻭﻓﺎ, ﮐﭩﯽ   ﻋُﻤﺮ   ﺍﭘﻨﯽ   ﯾﮩﺎﮞ   ﻭﮬﺎﮞ،  ﮐﮩﯿﮟ   ﺩﻝ   ﻟﮕﺎ   ﮐﮩﯿﮟ   ﻧﮧ   ﻟﮕﺎ. ﮐﻮﺋﯽ ﺧُﻮﺍﺏ ﺍﯾﺴﺎ ﺑﮭﯽ ﮬﮯ ﯾﮩﺎﮞ،  ﺟﺴﮯ ﺩﯾﮑﮫ ﺳﮑﺘﮯ ﮬﻮﮞ ﺩﯾﺮ ﺗﮏ, ﮐﺴﯽ   ﺩﺍﺋﻤﯽ   ﺷﺐِ   ﻭﺻﻞ   ﮐﺎ،  ﮐﺴﯽ    ﻣﺴﺘﻘﻞ    ﻏﻢِ    ﯾﺎﺭ    ﮐﺎ. ﻭﮦ ﺟﻮ ﺍِﺱ ﺟﮩﺎﮞ ﺳﮯ ﮔﺰﺭ  ﮔﺌﮯ،  ﮐﺴﯽ ﺍﻭﺭ ﺷﮩﺮ ﻣﯿﮟ  ﺯﻧﺪﮦ  ﮬﯿﮟ, ﮐﻮﺋﯽ   ﺍﯾﺴﺎ   ﺷﮩﺮ  ﺿﺮﻭﺭ  ﮬﮯ،  ﺍﻧﮩﯽ  ﺩﻭﺳﺘﻮﮞ  ﺳﮯ  ﺑﮭﺮﺍ  ﮬُﻮﺍ. ﯾُﻮﻧﮩﯽ  ﮬﻢ   ﻣُﻨﯿﺮؔ   ﭘﮍﮮ   ﺭﮬﮯ،  ﮐﺴﯽ ﺍِﮎ ﻣﮑﺎﮞ  ﮐﯽ  ﭘﻨﺎﮦ  ﻣﯿﮟ, ﮐﮧ  ﻧﮑﻞ  ﮐﮯ   ﺍﯾﮏ   ﭘﻨﺎﮦ   ﺳﮯ،  ﮐﮩﯿﮟ ﺍﻭﺭ ﺟﺎﻧﮯ  ﮐﺎ  ﺩَﻡ  ﻧﮧ  ﺗﮭﺎ. (منیر نیازی)

   دعائے تہجد اتھرواں دا میلا ھوے سرگی دا ویلہ ھوے میریاں دعاواں ھونڑ  اودیاں عطاواں ھونڑ ھونٹاں تے نداواں نال سسکیاں تے ھاواں نال ھر گل تے پچھتاواں میں   کہندیاں نہ شرماواں میں بڑے ھی دل دُکھائےمیں لکھاں چن چڑھائے میں اپنی راہ سوکھی کیتی  اودھی کیوں اوکھی کیتی تیری حکم عدولی کر کے تہمتاں دی وصولی کر کے جاگدے ضمیر دی کہانی  میرے لئے سی کیوں نجانی  لکھیا ِسارا رُل جاو ے  اودھی تختی دھل جاوے ساھواں فِیر رک جانڑ غم سارے مک  جانڑ نجمہ مسعود۔

ویلنٹائین ڈے.... لینڑی  سی  میں  پهلاں  دی  کهاری کدوں  اوے  گی  ربا  میری  واری لمبی  لگے  مینوں  لائین  ساری کهڑی  کهڑی  میں  وی  نہ  هاری گلاب۔ سرخ  تے  پتے  نسواری چاکلیٹ  پوائی  چوکهی  ساری بہتی  سوهنی  چوکهی  پہاری کهڑ کهڑ  هسے  دل   دی   باری   ڈهونڈاں  سچی محبت وفاداری  دوکان پهری آں اک اک ساری حیران  کهڑی آں تهکی هاری کویں دیواں پهلاں دی کهاری

قدرت نے جھنجوڑیا اے ُستے ھوئے ضمیر نوں  موت دا ڈر  پے گیا  سب غریب تے امیر نوں      اک چہُوٹے دی مار آں گل اے وی سچ اے معافی تسی پکی منگو اے نہیں کوئی کَھچ اے   سنسار جد بھر دا اے ظلم تے گناھواں نال ناانصافی حاکم کردا اے جد دوواں باھنواں  نال   رب نہیں او معاف کردا اے ظلم تے زیادتیاں مک جاندیاں نے ظالماں تے مظلوماں دیاں حیاتیاں   نجمہ مسعود