اک کنواری کڑی دا وینڑ ۔۔۔پنجابی نظم
”اک کنواری کُڑی دا وینڑ“ اَنگلا منگلا پیو میرا کنگلا ماں میری بڈھری ویر میرا چرسی گھر وچ بُھکھ اے مینوں ڈاھڈا دُکھ اے گھر وی کرائے دا اُتوں ھمسائے دا گھڑی مڑی تکے مینوں راہ وچ ڈَکے مینوں سوچاں مینوں تنبیا لُوں لُوں کنبیا چِٹے ھوئے وال سارے لنگھ گئے سال سارے ھسنے تے کھیڈنے دے گُت نوں لویٹنے دے گِدا وی تے پایا نئیں مَن پرچایا نئیں گُڈیاں پٹولے سارے رھن اکھوں اوھلے سارے پیلے میرے ھتھ وی نئیں نَک میرے نَتھ وی نئیں متھے میرے ٹِکا وی نئیں باپو کول سِکا وی نئیں کِتھوں او بناوے داج کِنوں کِنوں دیوے واج سُن میرے مالکا کُل دیا خالقا !! کوجھی آں یا چنگی آں تیرے رنگ رنگی آں دُکھاں دی ستائی آں تیرے در آئی آں دُکھڑے سنان میں کِدی آں ننان میں ؟؟ کِدی بھرجائی آں ؟؟ میں وی حوا جائی آں میں وی حوا جائی آں ”احمّد نعیم ارشد“