اشاعتیں

دعائے تہجد ۔ پنجابی نظم ۔ نجمہ مسعود

تصویر
   دعائے تہجد اتھرواں دا میلا ھوے سرگی دا ویلہ ھوے میریاں دعاواں ھونڑ  اودیاں عطاواں ھونڑ ھونٹاں تے نداواں نال سسکیاں تے ھاواں نال ھر گل تے پچھتاواں میں   کہندیاں نہ شرماواں میں بڑے ھی دل دُکھائےمیں لکھاں چن چڑھائے میں اپنی راہ سوکھی کیتی  اودھی کیوں اوکھی کیتی تیری حکم عدولی کر کے تہمتاں دی وصولی کر کے جاگدے ضمیر دی کہانی  میرے لئے سی کیوں نجانی  لکھیا ِسارا رُل جاو ے  اودھی تختی دھل جاوے ساھواں فِیر رک جانڑ غم سارے مک  جانڑ نجمہ مسعود۔

ویلنٹائین ڈے ۔ نجمہ مسعود

تصویر
ویلنٹائین ڈے.... لینڑی  سی  میں  پهلاں  دی  کهاری کدوں  اوے  گی  ربا  میری  واری لمبی  لگے  مینوں  لائین  ساری کهڑی  کهڑی  میں  وی  نہ  هاری گلاب۔ سرخ  تے  پتے  نسواری چاکلیٹ  پوائی  چوکهی  ساری بہتی  سوهنی  چوکهی  پہاری کهڑ کهڑ  هسے  دل   دی   باری   ڈهونڈاں  سچی محبت وفاداری  دوکان پهری آں اک اک ساری حیران  کهڑی آں تهکی هاری کویں دیواں پهلاں دی کهاری

زلزلہ ۔ پنجابی نظم ۔ نجمہ مسعود

تصویر
قدرت نے جھنجوڑیا اے ُستے ھوئے ضمیر نوں  موت دا ڈر  پے گیا  سب غریب تے امیر نوں      اک چہُوٹے دی مار آں گل اے وی سچ اے معافی تسی پکی منگو اے نہیں کوئی کَھچ اے   سنسار جد بھر دا اے ظلم تے گناھواں نال ناانصافی حاکم کردا اے جد دوواں باھنواں  نال   رب نہیں او معاف کردا اے ظلم تے زیادتیاں مک جاندیاں نے ظالماں تے مظلوماں دیاں حیاتیاں   نجمہ مسعود

پنجابی شعر۔ نجمہ مسعود

تصویر
  سو گناہ میرا رب بخشے هک نہ بخشے ذمانہ  پلو اپنڑا چہاڑکے رکهو مڑ ایتهے نہیں آنڑا.. .نجمہ مسعود

ونڈ۔ پنجابی نظم۔۔۔ نجمہ مسعود

تصویر
  بے پرواہ تے ڈاھڈیا ربا واہ واہ تیری ونّڈ  کسی دا موڑیں خالی کاسہ کِسی نُوں چُکاویں  پنڈ ویکھاں جے مخلوق تیری نوں سو سو وکھرے رنگ  کسی دی بولی چے زھر پیا گھلدا کسی چے امرت کھنڈ لیکھ لکھن چے   تیری مرضی سانوں سمجھ نہ آئی کسی نوں  پیاویں آب زم زم  کسی دے لیکھاں چے ڈھنڈ کسی دی گود خالی کردیاں ڈھائی گھڑی نہیں او لاؤندا  ِکدے بچھڑے یار ملا کے اودے سینے پاؤندا ایں ٹھنڈ  الکاسب حبیب اللہ  سارے کہندے زات پات  نہ ُپچُھِیں ُاوچیاں عدالتاں دا قاضی ھوے یا گوٹھ گراں  دا بھنڈ بے پرواہ تے ڈاھڈیا ربا واہ واہ تیری ونڈ  کسی دا موڑیں خالی کاسہ کسی نوں چکاویں پنڈ

رشتہ .پنجابی نظم۔ نجمہ مسعود

تصویر
  چپ دا روزہ کد ٹوڑیں گا ٹُٹیا رشتہ کد جوڑیں گا ساواں دی ڈوری اٹکی اے جان میری کد چھوڑیں گا  باندی بن کے  رھندی ساں، ساہ نہیں اچا لیندی ساں ویکھ تے لے کدی میرے ول ھولی ھولی کہندی ساں    لال پھلاں دی کھاری ساں، تینوں کیوں نہی پیاری ساں  سکھ دی وادی ول اتھرے گھوڑے دیاں واگاں کد موڑیں گا نجمہ مسعود۔

دل دا ٹکڑا. ...پنجابی نظم

تصویر
   ھائے دل دا ٹو ٹا کھو کے میں غیراں دی جھولی پا چھڈیا  جیڑا پیار دے تولاں  چے تلدا سی بے مول ھی او لٹا چھڈیا اے حکم سی  میرے  سوھنڑے دا سر اودھے آگے جھکا چھڈیا  اکھ روئی دل ڈھڈا زخمی سی اے دکھ وی سب تو  لُکا چھڈیا

پر فیر وی ۔ پنجابی نظم ۔ نجمہ مسعود

تصویر
    نظم ۔۔۔ پر فیر وی  اچهے آں ایدهے لئی کوشش  بڑی کیتی اے پر فیر وی کئ لوکاں دی خاص کتاباں وچ برے آں دنیا دے حقوق تے فرائض وچ رل گئے پر فیر وی عملاں دے ڈهڈے حساباں وچ برے آں تهوڑی جئی کمائی سی حلال هی  کهلایا اے پر فیر وی اپنی اولاداں دے نصاباں وچ برے آں محفلاں سجایاں نالے سنگتاں بهی پایاں نے پر فیر وی انجمن شباب تے کباباں وچ برے آں ساڑ چهڈی جندڑی مشقت دے تندور چے پر فیروی  ظالم حاکماں دے خطاباں وچ برے آں ڈهل گئی جوانی ساری چاکریاں ای کردیاں پر فیر وی اک واری نہ دے جواباں وچ برے آں حیاتی ساری عیب میرے لب لب تهک گئے پر فیر وی اپنے ویریاں دے خواباں وچ برے آں نجمہ مسعود

توبہ ۔ پنجابی نظم ۔ نجمہ مسعود

تصویر
  توبہ اے اللہ شک کراں تیری توحید تے  میں ھواں ایدھے تو بے خبر بس توبہ کر یں قبول  توں  لاالہ الا اللہ محمد رسول اللہ اے اللہ مدد منگاں جےکسی ھور توں  میں ھواں ایدھےتو بے خبر بس توبہ کر یں قبول توں لاالہ الا اللہ محمد رسول اللہ اے اللہ شرک کراں کدی تیرے نال میں   میں ھوواں ایدھے توں بے خبر  بس توبہ کر یں قبول توں  لاالہ الا اللہ محمد رسول  اے اللہ دل پھسلے تے کِدے ھور ھوے میں ھوواں اِیدھے توں بے خبر بس توبہ کریں  قبول توں لا الہ الا اللہ محمد  رسول اللہ اے اللہ جےپکھنڈ ھونڑ اے ریاضتاں میریاں میں ھوواں ایدھے تو بے خبر بس توبہ کر یں قبول توں  لاالہ الا اللہ محمد رسول اللہ اے اللہ مکرفریب دی چال میں چل جاواں میں ھوواں ایدھے توں بے خبر  بس توبہ کر یں قبول توں لاالہ الا اللہ  محمد رسول اللہ اے اللہ تیریاں  نعمتاں دا جے نہ شکر کراں  میں ھواواں انہاں تو بے خبر  بس توبہ کر یں قبول توں  لاالہ الا اللہ محمد رسول اللہ اے اللہ حق دار دا حق  میرے سر ھوے  میں ھوواں ایدھے توں بے  خبر بس  توبہ ...