Voice of my heart

نیت دا پھل          پھل درختاں نوں تد لگدا اے او دیندے ٹھنڈیاں ھواواں نے اک لئی نہیں سارے عالم لئی او بنڑدے ٹھنڈیاں چھاواں نے اے سبق جے سہانوں رب والوں  پھل نیتاں  دا وی ملدا اے چنگا سوچو نکیاں وڈیاں لئی مڑ آؤنڑا انہاں وفاواں نے نجمہ مسعود🌾 

  ھمدرداں دی پہچان جے ھوے اوچیاں نیویاں راھواں وچ حیاتی   کدی   اینج نہ گزرے سسکیاں نالے ھاواں وچ خون دی لالی   رنگ نہ بدلےزمانے دی ھوا دے نال       رشتیاں دی فیر ڈور نہ ٹُٹے پہناں تے بھراواں وچ غضب دا گھوڑا قابو رکھئیے آندیاں جاندیاں ساھواں نال ساری حیاتی گزر سکدی اے اک دوجے دیاں چاھواں وچ   وھم دی مکڑی   جالے بنڑدی مغز دیاں ستیاں جاواں وچ بندہ ایویں ای گھر جاندا اے ان ویکھیاں بلاواں وچ خبرے کویں رہ جاندا اےبھرم کالے کرتوتاں   دا عزت سہاڈی رہ   جاندی اے دنیا   دی نگاھواں وچ گھر دا پیر تے ھولا   ھی ھوندا نکمےلگدے   سیانے وی   درد دکھاں   دا حل پئے لبھدے بھیڈاں نالے گاواں وچ ویکھ دنداں وچ انگلیاں پا کےھتھ کٹا لئیے چاقو نال   زلیخا گھروں   پٹی گئ   تیرے حسن دی چاھواں وچ۔   خالی کلاٸیاں دا دکھ اے اونوں دل ھی دل وچ سوچدا اے قوس و قزح دےرنگ اے سارے  ...

    Sultan   Noruddin    Zangi was asleep after praying the Isha prayer, when he suddenly sat up and with wet eyes said, " Who is persecuting my master, my Prophet, peace and blessings be upon him, while I am there?"    He was thinking about this dream. which had been coming to him for three consecutive days   and came to him again a few moments ago in which Sarkar Du Alam pointed to two persons and said that they are persecuting me.  Now what was the decision of the Sultan, he decided to go from Damascus to Medina with some companions and soldiers. At that time, the journey from Damascus to Medina was 20-25 days, but he completed this journey in 16 days without resting.  On reaching Madinah, he closed all the roads to and from Madinah and invited all the special and common people to eat with him. Now people were coming and going, He see every face, but don't see those faces, now the sultan got worried and he asked the ruler of...

 آؤ سارے ھاسے ونڈ یئے  سکھ ھی سکھ ھر پاسے ونڈ یئے  ظلم دیاں گھنگور  گھٹاواں  سکھ دیاں کیوں اج گُمیاں راھواں لہجے کیوں  اج زھر ھوے نے  بھر بھر کھنڈ پتا سے ونڈیئے خون دی رَت سفید جے ھوے دھرتی ساری ریت جے ھوے ھاواں ھوکے روگ بنڑے نے اے ھی تے سموگ بنڑے نے کالک ساری رھڑ جاوے گے دعاواں دا بس سِیک جے ھوئے

Haram,s first birthday.Thematic    Beautiful decor by eventraevents wahcantt  

لَاۤ اُقۡسِمُ بِہٰذَا الۡبَلَدِ ۙ﴿۱﴾ میں اس شہر یعنی مکے کی قسم کھاتا ہوں۔ وَ اَنۡتَ حِلٌّۢ بِہٰذَا الۡبَلَدِ ۙ﴿۲﴾ اور تم اے نبی ﷺ اسی شہر میں تو رہتے ہو۔ وَ وَالِدٍ وَّ مَا وَلَدَ ۙ﴿۳﴾ اور سب کے باپ یعنی آدم اور اسکی اولاد کی قسم۔ لَقَدۡ خَلَقۡنَا الۡاِنۡسَانَ فِیۡ کَبَدٍ ؕ﴿۴﴾ کہ ہم نے انسان کو محنت و مشقت میں رہنے والا بنایا ہے۔ اَیَحۡسَبُ اَنۡ لَّنۡ یَّقۡدِرَ عَلَیۡہِ اَحَدٌ ۘ﴿۵﴾ کیا یہ خیال کرتا ہے کہ اس پر کوئی قابو نہ پائے گا۔ یَقُوۡلُ اَہۡلَکۡتُ مَالًا لُّبَدًا ؕ﴿۶﴾ کہتا ہے کہ میں نے بہت سا مال برباد کر دیا۔ اَیَحۡسَبُ اَنۡ لَّمۡ یَرَہٗۤ اَحَدٌ ؕ﴿۷﴾ کیا اسے یہ گمان ہے کہ اسکو کسی نے دیکھا نہیں۔ اَلَمۡ نَجۡعَلۡ لَّہٗ عَیۡنَیۡنِ ۙ﴿۸﴾ بھلا ہم نے اسکو دو آنکھیں نہیں دیں؟ وَ لِسَانًا وَّ شَفَتَیۡنِ ۙ﴿۹﴾ اور زبان اور دو ہونٹ نہیں دیئے۔ وَ ہَدَیۡنٰہُ النَّجۡدَیۡنِ ﴿ۚ۱۰﴾ یہ چیزیں بھی دیں اور اسکو خیر و شر کے دونوں رستے بھی دکھا دیئے۔ فَلَا اقۡتَحَمَ الۡعَقَبَۃَ ﴿۫ۖ۱۱﴾ مگر یہ گھاٹی پر سے ہو کر نہ گذرا۔ وَ مَاۤ اَدۡرٰىکَ مَا الۡعَقَبَۃُ ﴿ؕ۱۲﴾ اور تم کیا سمجھے کہ گھاٹی کیا؟ فَکُّ رَقَبَۃٍ ...

 سورہ فاتحہ تے  پنجابی ترجمہ۔ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ شروع کردی آں آللہ دے ناں توں  جیڑا بہت مہربان تے ترس کرن والا اے الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ساریاں تعریفاں اودھے لئ  نے جیڑا سارے جہاناں  دا مالک اے الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ  او  بڑا مہربان تے رحم کرن والا اے مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ او ھی روز جزا دا مالک اے إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ اے اللہ تیری ھی عبادت کردے آں  تے تیرے توں ھی مدد منگدے آں  اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ سہانوں سدھی راہ تے پا صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ انہاں لوکاں دی راہ  پا جنہاں  نوں توں نوازیا انہاں لوکاں دی راہ نہ پائیں جنہاں   تے تیرا غضب ھویا تے نہ  ھی گمراں دی راہ چے پاویں